პრეზიდენტ შევარდნაძის დროს საზოგადოებაში საშინელი სოციალური ფონი იყო, არიყო ადამიანისთვის პირველადი არსებობის საშუალებები, წყალი, პური, გაზი, დენი. მოსახლეობამ 13 უშუქობისა და შიმშილობის წელი გადაიტანა, ხალხის მდგომარეობას ისიც ართულებდა რომ სახელმწიფოს უამრავი იძულებით გადაადგილებული ადამიანი ეწვა კისრზე, მცირედი წარმატებები უძლური აღმოჩნდა კორუფციისა და სიღარიბის დაძლევის საქმეში, მოსახლეობას ყოველ ნაბიჯზე ქრთამის გადახდა უწევდა.
მოსახლეობაში პროტესტის ტალღა იზრდებოდა, მან პიკს 2003 წლის 2 ნოებმბერს ჩატარებული არჩევნების გაყალბების დროს მიაღწია, მშიერ ხალხს ხმის უფლებაც წაართვა ხელისუფლებამ. ხალხი ქუჩაში გამოვიდა, ასიათასობით კაცი პრეზიდენტის გადადგომას ითხოვდა. 23 ნოემბერს სამეულისა (სააკაშვილი, ჟვანია, ბურჯანაძის) და ხალხის ერთად დგომით პრეზიდენტი ედუარდ შევარდნაძე გადადგა. უსისხლო, ხავერდოვანი, ვარდების რევოლუციის გზით. ქვეყანა უფრო და უფრო დაუახლოვდა ევროპულ ფასეულობებს, გამარტივდა მიმოსვლა, ქვეყანამ მიიღო საყოველთაო მხარდაჭერა და აღიარება საერთაშორისო ასპარეზზე, არა მარტო წარმატებების დროს არამედ დიდი ტრაგედიის დროსაც, როდესაც საქართველო ანექსირებულ იქნა რუსეთის ჯარების მიერ.
პოსტრევოლუციურ პერიოდში ქვეყნის ახალგაზრდა მთავრობას მრავალ წინააღმდეგობასთან მოუწია შებმა, დასამარცხებელი და ძირფესვიანად ამოსაგლეჯი იყო ის კორუფციული მახინაციები რომელიც ჯერ კიდევ მეფის რუსეთის დროიდან მძლავრობდა ქვეყანაში. თუმცა მანამდე აჭირის საკითხი საჭიროებდა სასწრაფოდ მიხედვას. აჭარაში ფაქტიურად ერთი კაცის კანონები მოქმედებდა, საქართველოს ამ ძირძველ რეგიონს საკუთარი ჯარი ჰყავდა, რომელიც მთავარსარდლად არა ქვეყნის პრეზიდენტს, არამედ აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის პრეზიდებტს ასლან აბაშიძეს აღიარებდნენ. აჭარის ტოტალიტარ მმართველს რეგიონში მმართველ თანამდებობებზე ნათესავები ჰყავდა დანიშნული. აჭარის მოსახლეობა ხვდებოდა რა რომ მათი ფეოდალი აბრკოლებდა რეიონის განვითარებას, ქუჩაში გამოვიდნენ, ”ბაბუმაც” დიდხანს ვეღარ გაუძლო ზეწოლას და რუსეთის ფედერაციაში გაიქცა. ”ასლანი გაიქცა აჭარა თავისუფალია”. 
მოსახლეობას დაუბრუნდა წლობით გაყინული პენსიები და ხელფასები. ხალხს ჩაესახა რწმენა მომავლისა. ზოგჯერ მათში იმედგაცრუებას იწვევდა ხისტად გატარებული რეფორმები, თუმცა როგორც დრომ გვაჩვენა ის რეფორმები აუცილებლად იყო ჩასატარებელი. დაითხოვეს ძველი სახელგატეხილი მილიციელები, მათ ნაცვლად შექმნეს სრულიად ახალი სტრუქტურა, საპატრულო პოლიციის სახით, რომლის მთავარი მიზანი, წინამორბედთაგან განსხვავებით არა გაჭირვებული ხალხის გატყავება, არამედგაჭირვებულ მოქალაქეებზე ზრუნვა იყო. სწორედ ახალი მთავრობის დამსახურებად უნდა ჩავთვალოთ მშიერი და პატივაყრილი ჯარის ევროპულ ყაიდაზე გარდაქმნა. რევოლუციამდე თუ ”ქურდობაზე” ოცნებობდნენ პატარა ქართველები, მას შემდეგ მათი მთავარი მიზანი პოლიციელობა და ჯარისკაცობა აღმოჩნდა. გასაკვირი არც არის, ისინი ხედავდნენ რომ თუ გინდოდა კარგად გეცხოვრა და მშიერი არ ყოფილიყავი ”ქურდული სამყაროს წებრი უნდა ყოფილიყავი. ერთერთი მთავარი მიზანი ახლადმოსული ხელისუფლებისა სწორედ ეს აღმოჩნდა, მათ მიზნად დაისახეს აღეკვეთათ ქურდული მენტალიტეტი საზოგადოებაში, მართლაც ნულოვანი შემწყნარებლობის პერიოდში მოხერხდა ის რომ ქურდები ან ციხეში აღმოჩნდნენ, ან საზღვარგარეთ გაიქცნენ, მათზე ჩამორთმეულ სახლებში კიპოლიციის შენობები გაიხსნა :))) განათლების რეფორმა აღმოჩნდა ერთერთი ყველაზე მტკივნეული, ხელისუფლებამ მოახერხა ის რომ სკოლები ნაწილობრივ გადავიდნნ ევროპულ ყაიდაზე, დაიხვეწა ძველი პროგრამები (თუმცა გასაკეთებელი კიდევ ბევრია). უნივერსიტეტებიდან გაიტანეს მისაღები გამოცდები, დღეს მას სახელმწიფო ატარებს, ეროვნული გამოცდების სახით, თავდაპირველად ამ გადაწყვეტილებას უარყოფით რეზონანსი მოჰყვა საზოგადოებაში, თუმცა როგორც დრომ გვაჩვენა რეფორმამ გაამართლა და დღეს ამ სფეროში კორუფცია მინიმამუმდეა დასული.
ქვეყნის აღებული გეზი რომელიც ევრო ატლანტიკური ალიანსებისკენაა მიმართული მრავალ პასუხისმგებლობას აკისრებს სახელმწიფოს, მათგან ერთერთი ყველაზე მნიშვნელოვანია სწორად მოაზროვნე სოციუმის ჩამოყალიბება, სამოქალაქო საზოგადოების ცნობიერების ამაღლება, ამ მხრივ საზოგადოება შეიძლება ითქვას რომ გაიზარდა ამ ცოტა ხნის მანძილზე.
ეს ყოველივე მოქმედებს ადამიანოს და მთლიანად ერის ცნობიერების დონეზე, თუმცა საკითხავია რომელმა მოვლენამ იქონია ყველაზე დიდი გავლენა საზოგადოებაზე? მოსახლეობის გამოკითხულთა უმრავლესობა თვლის რომ ეს იყო 2008 წლის აგვისტოს ომი, ომი რომლის დროსაც რუსეთი შემოიჭრა სუვერენული სახელმწიფოს ტერიტორიაზე, ვითომდა მცირე ერების დასაცავად და მოახდინა თითქმის ნახევარი სახელმწიფოს ოკუპაცია.
No comments:
Post a Comment