საქართველოს მოსახლეობა თანდათან ხვდებოდა რომ საბჭოთა პროპაგანდისტული მანქანის მიერ ”დიად კომუნიზნზე” საუბარი მხოლოდ ილუზია იყო, მას განხორციელება არ ეწერა. უტოპიურ სოციალიზმი ისტორიულ ჭაობში ეშვებოდა, (არადა თვით კომუნისტები აცხადებდნენ რომ ჭაობი და გახრწნილება დასავლეთის კაპიტალიზმს ელოდა) კომუნისტურ ბანაკში მცხოვრები ხალხებმა დაიწყეს ეროვნული თვით გამორკვევა. არც საქართველო იყო გამონაკლისი და XX საუკუნის 70-80-იან წლებში, თავი იჩინა ეროვნული ცნობიერების გაღვივებამ. ”საბჭოთა ქართველებისთვის” ცნებები - ”საბჭოთა პატრიოტიზმი,” ”საბჭოთა მოქალაქეობა,” ”საბჭოთა სამშობლო,” ”საბჭოთა კულტურა,” ”საბჭოთა მორალი” - მხოლოდ ღიმილს მომგვრელი და არადამაჯერებელი აღმოჩნდა ხალხისთვის, ისახებოდა ახალი სვლა ეროვნულ განმათავისუფლებელი მოძრაბის დაწყებისა. ეროვნულ მოძრაობას სათავეში ჩაუდგნენ ზვიად გამსახურდია და მერაბ კოსტავა. მათი უპირველესი მიზანი ეროვნული ცნობიერების ამაღლება იყო. (სხვა საკითხია რამდენად ეფექტურად ახორციელებდნენ დასახულ მიზანს) სწორედ მათი ქმედებებითა და მთლიანად მსოფლიოში გავითარებული გეოპოლიტიკური სიტუაციიდან გამომდინარე საქართველომ (და არა მარტო, ყველა საბჭოთა რესპუბლიკამ) მოიპოვა ეროვნული დამოუკიდებლობა.
No comments:
Post a Comment